πολυκρατώ

(I)

-άω, Ν

διαρκώ πολύ ή διατηρούμαι πολύ (α. «η βροχή δεν πολυκράτησε» β. «τα ψάρια δεν πολυκρατάνε»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + κρατώ «διατηρώ, διαρκώ»].

————————

(II)

-έω, Α [πολυκρατής]

έχω πολλή δύναμη, είμαι πολύ ισχυρός.